Sugarsweet news!
En wederom geen recept maar een persoonlijke overpeinzing. De twitteraar van het jaar verkiezing is in volle hevigheid losgebarsten, jawel, met de bijbehorende relletjes...
Ook ik heb me wederom geergerd aan het totale gebrek aan zelfreflectie bij sommige twitteraars, en aan de vele fabels en misverstanden omtrent de verkiezing...
Daarom vind IK, als voormalig winnaar van een Twitteraar van het jaar award, dat ik hier een mening over mag hebben...
Het volgende:
De #twvhj verkiezing is voor de fun. Het is een commercieel iets wat geen waarde vertegenwoordigt..
Het gaat om de lol, de nominaties, het stemmen...
Vergelijkbaar met een cookie-contest ergens in de Midwest van de Verenigde Staten.
Jammer genoeg begrijpt een groot aantal mensen de essentie van dit concept niet en wordt er op Twitter heftig campagne gevoerd om de "volgers" ervan te overtuigen dat juist zij/hij de titel "Twitteraar van het jaar"waardig is.
Dit heftige campagnevoeren stuit velen tegen de borst, en waarom?
Het is net als in t echte leven, hoge bomen vangen veel wind....en onoprechte mensen vallen uiteindelijk door de mand.
Daarom lieverds,
als je wilt winnen...no shame, dat mag. Maar kom er eerlijk voor uit en verschuil je niet achter allerhande drogredenen.
En ga zeker niet huilen op t moment dat je op je vermeende `oprechtheid` wordt aangesproken.
Overigens, iedereen kon nomineren, dus t aantal defintieve kandidaten per categorie is op grond van de voorkeuren van volgers tot stand gekomen....
Sorry.... maar dit moest ik even kwijt..
Was getekend..
zaligzoet
Twitteraar van t jaar, categorie beste tweep vrouw 2009
(smile...you´re on...
woensdag 29 december 2010
De perfecte oliebol????
Sugarsweet news!
Traditiegetrouw bak ik elk jaar mn eigen oliebollen en appelflappen. En nee, dan niet met een pakje koopmans, maar met verse gist, bloem, krenten en rozijnen enzovoorts..
Ik hoor je denken, wat een klus, en dat is t, maar de smaak van deze oliebollen is alle moeite meer dan waard! Mark my words!
Voor 24 oliebollen:
2 goudrenetten, geraspt
geraspte schil van 1 citroen, plus het sap
100 gram krenten
100 gram rozijnen'
evt. 25 gram sukade
750 gram bloem
1 pakje verse gist (42 gram)
1 theelepel suiker
1 theelepel zout
2 eieren, losgeklopt
500 ml karnemelk
250 ml halfvolle melk
olie, om te frituren
Bereiden;
Meng in een kom de appel, citroenschil, de rozijnen en de krenten (en de sukade) met 2 eetlepels van de bloem.
Doe de bloem, de gist en de suiker in een grote beslagkom en maak hierin een kuiltje. Schenk hier t losgeklopte ei in en begin rustig te kloppen. Voeg dan het zout toe.
Vervolgens giet je het mengsel van karnemelk, melk en citroensap rustig toe en klop door tot er een mooi glad beslag ontstaat.
Schep dan het appel/krenten/rozijnen mengsel erdoor, doe dit rustig om zo min mogelijk lucht te verliezen.
Dek de kom af met een vochtige doek en laat het mengsel op een warme plaats rijzen tot het in volume verdubbeld is.
En nacht op een koele plaats kan ook.
Om te bakken:
Verhit de olie in een frituurpan of andere grote pan tot 175C.
Maak mooie bollen van het beslag met twee eetlepels, of gebruik een ijsbolletjestang. Laat ze in de hete olie glijden, maar bak niet meer dan 4-6 oliebollen tegelijk.
Bak de oliebollen in ongeveer 5 minuten goudbruin en krokant, keer waar nodig halverwege. Neem ze met een schuimspaan uit de olie.
Leg op een bakblik of vergiet een laag krantenpapier met daarop een laag keukenpapier en laat de oliebollen hierop uitlekken.
Afkoelen en bestrooien met poedersuiker!
Of voor wie niet kan wachten....warm!!!
Maar neem t eerste hapje dan voorzichtig ;-)
Traditiegetrouw bak ik elk jaar mn eigen oliebollen en appelflappen. En nee, dan niet met een pakje koopmans, maar met verse gist, bloem, krenten en rozijnen enzovoorts..
Ik hoor je denken, wat een klus, en dat is t, maar de smaak van deze oliebollen is alle moeite meer dan waard! Mark my words!
Voor 24 oliebollen:
2 goudrenetten, geraspt
geraspte schil van 1 citroen, plus het sap
100 gram krenten
100 gram rozijnen'
evt. 25 gram sukade
750 gram bloem
1 pakje verse gist (42 gram)
1 theelepel suiker
1 theelepel zout
2 eieren, losgeklopt
500 ml karnemelk
250 ml halfvolle melk
olie, om te frituren
Bereiden;
Meng in een kom de appel, citroenschil, de rozijnen en de krenten (en de sukade) met 2 eetlepels van de bloem.
Doe de bloem, de gist en de suiker in een grote beslagkom en maak hierin een kuiltje. Schenk hier t losgeklopte ei in en begin rustig te kloppen. Voeg dan het zout toe.
Vervolgens giet je het mengsel van karnemelk, melk en citroensap rustig toe en klop door tot er een mooi glad beslag ontstaat.
Schep dan het appel/krenten/rozijnen mengsel erdoor, doe dit rustig om zo min mogelijk lucht te verliezen.
Dek de kom af met een vochtige doek en laat het mengsel op een warme plaats rijzen tot het in volume verdubbeld is.
En nacht op een koele plaats kan ook.
Om te bakken:
Verhit de olie in een frituurpan of andere grote pan tot 175C.
Maak mooie bollen van het beslag met twee eetlepels, of gebruik een ijsbolletjestang. Laat ze in de hete olie glijden, maar bak niet meer dan 4-6 oliebollen tegelijk.
Bak de oliebollen in ongeveer 5 minuten goudbruin en krokant, keer waar nodig halverwege. Neem ze met een schuimspaan uit de olie.
Leg op een bakblik of vergiet een laag krantenpapier met daarop een laag keukenpapier en laat de oliebollen hierop uitlekken.
Afkoelen en bestrooien met poedersuiker!
Of voor wie niet kan wachten....warm!!!
Maar neem t eerste hapje dan voorzichtig ;-)
maandag 27 december 2010
One step forward, two steps back.
Sugarsweet news!
Na de kerst en voor de jaarwisseling is er altijd een moment van reflectie...hoe was het afgelopen jaar en wat wil ik het komende jaar.
2010 stond in het teken van Sugar Sweet Secrets....the making of...
Nieuwe mensen, ideeen en kansen.
Met als resultaat een geweldig boek waar ik ongelovelijk trots op ben..
Maar je voelt het al, er komt een maar...
En inderdaad, 2010 was ook het jaar waarin mijn fysiek het volledig af liet weten. Juist in een jaar waarbij ik alle energie kon gebruiken kwamen oude blessures weer eens om de hoek kijken.
Met kunst en vliegwerk en heel veel roze vriendjes bleef ik staan, tot het boek af was en in de winkels lag.
Een paar weken geleden gaf mijn lijf het op. De grens was geen kuiltje of een onoverkomelijke hobbel, nee een keiharde blinde muur waar ik in volle vaart tegenaan liep
BOEM HO!!!!
En wat bleek? Je lijf is geen voertuig waar je onbeperkt mee kunt scheuren zonder er brandstof in te gooien, geen instrument dat zich maar zo laat bespelen...
Ik was vergeten (of heb eigenlijk nooit geleerd) dat je geest en lijf met elkaar in balans moet houden, zeker als er sprake is van fysieke beperking..
Ofwel, one step forward, two steps back.
En nu?
Alles staat even stil, gedwongen weliswaar, maar toch.
"Moeten" wordt vervangen door "willen"
"Rust" komt langzaam maar zeker in de plaats voor "onrust"
"Zorgen voor" wordt "ook verzorgd worden..."
Waarom ik dit deel?
Allereerst omdat ik toch trots ben op de geleverde prestatie van afgelopen jaar.
Ten tweede omdat wat hier staat, mijn streven is voor 2011.
Vooruit, maar niet vol gas....en zonder stapjes terug als t even kan. Voor mezelf, maar ook voor alle mensen in mijn omgeving....
Ik wens jullie allemaal een geweldig en gezond 2011!
Na de kerst en voor de jaarwisseling is er altijd een moment van reflectie...hoe was het afgelopen jaar en wat wil ik het komende jaar.
2010 stond in het teken van Sugar Sweet Secrets....the making of...
Nieuwe mensen, ideeen en kansen.
Met als resultaat een geweldig boek waar ik ongelovelijk trots op ben..
Maar je voelt het al, er komt een maar...
En inderdaad, 2010 was ook het jaar waarin mijn fysiek het volledig af liet weten. Juist in een jaar waarbij ik alle energie kon gebruiken kwamen oude blessures weer eens om de hoek kijken.
Met kunst en vliegwerk en heel veel roze vriendjes bleef ik staan, tot het boek af was en in de winkels lag.
Een paar weken geleden gaf mijn lijf het op. De grens was geen kuiltje of een onoverkomelijke hobbel, nee een keiharde blinde muur waar ik in volle vaart tegenaan liep
BOEM HO!!!!
En wat bleek? Je lijf is geen voertuig waar je onbeperkt mee kunt scheuren zonder er brandstof in te gooien, geen instrument dat zich maar zo laat bespelen...
Ik was vergeten (of heb eigenlijk nooit geleerd) dat je geest en lijf met elkaar in balans moet houden, zeker als er sprake is van fysieke beperking..
Ofwel, one step forward, two steps back.
En nu?
Alles staat even stil, gedwongen weliswaar, maar toch.
"Moeten" wordt vervangen door "willen"
"Rust" komt langzaam maar zeker in de plaats voor "onrust"
"Zorgen voor" wordt "ook verzorgd worden..."
Waarom ik dit deel?
Allereerst omdat ik toch trots ben op de geleverde prestatie van afgelopen jaar.
Ten tweede omdat wat hier staat, mijn streven is voor 2011.
Vooruit, maar niet vol gas....en zonder stapjes terug als t even kan. Voor mezelf, maar ook voor alle mensen in mijn omgeving....
Ik wens jullie allemaal een geweldig en gezond 2011!
dinsdag 21 december 2010
Christmas Cookies
Sugarsweet news!
De laatste dagen voor Kerst rijgen zich aaneen met boodschappen, koken, winkelen, inpakken. En voor sommigen met niets....
Zoals voor mij dit jaar.
Zalige rust...geen verplichtigingen, geen moeten, me-time en family-time.
Voor diegenen die nog inspiratie behoeven: christmascookies.
In de boom, op de schaal of als kadootje, ze zullen hoge ogen gooien..en je huis ruikt dagen heerlijk!
Nodig:
1x recept gingerbread cookies uit Sugarsweetsecrets
of een ander koekjesrecept.
Vormpjes en uitstekers
Marsepein of fondant in verschillende kleuren
Eiwitglazuur
Spuitzakje
Glitter
Suikerpareltjes
Sugarglue
Werkwijze:
Steek de koekjes uit, prik een gaatje als je ze in de kerstboom wilt hangen. Bak de koekjes en laat ze goed afkoelen op een rooster.
Bekleed de koekjes met marsepein, of versier ze met het eiwitglazuur.
Bestrooi met glitters en maak af met een lintje.
Njoy!
De laatste dagen voor Kerst rijgen zich aaneen met boodschappen, koken, winkelen, inpakken. En voor sommigen met niets....
Zoals voor mij dit jaar.
Zalige rust...geen verplichtigingen, geen moeten, me-time en family-time.
Voor diegenen die nog inspiratie behoeven: christmascookies.
In de boom, op de schaal of als kadootje, ze zullen hoge ogen gooien..en je huis ruikt dagen heerlijk!
Nodig:
1x recept gingerbread cookies uit Sugarsweetsecrets
of een ander koekjesrecept.
Vormpjes en uitstekers
Marsepein of fondant in verschillende kleuren
Eiwitglazuur
Spuitzakje
Glitter
Suikerpareltjes
Sugarglue
Werkwijze:
Steek de koekjes uit, prik een gaatje als je ze in de kerstboom wilt hangen. Bak de koekjes en laat ze goed afkoelen op een rooster.
Bekleed de koekjes met marsepein, of versier ze met het eiwitglazuur.
Bestrooi met glitters en maak af met een lintje.
Njoy!
maandag 13 december 2010
Chocolatechip cookies met kokos en sinaasappel
Sugarsweet news!
Kerstkoekjes.....of zomaar koekjes.....of therapeutische koekjes....je weet wel, bakken, iets maken, is een fijne manier van ontspannen...voor mij dan ;-)
Deze koekjes kunnen niet mislukken so DO TRY THIS AT HOME
Recept:
125 gram zachte boter
100 gram rietsuiker, of lichtbruine basterdsuiker
1 ei
100 gram bloem
25 gram kokos
1/2 eetlepel bakpoeder
1/2 theelepel zout
100 gram pure chocolade (fijngehakt) (>70% cacao) of chocolatechips
rasp van 2 sinaasappels
Bereiden:
Klop de boter romig met de suiker en roer vervolgens het ei erdoor.
Meng dit mengsel met de bloem, bakpoeder, zout en de kokos
Voeg tot slot de chocolade en de sinaasappelrasp toe. Meng tot soepel deeg, het blijft een beetje plakkerig.
Maak een rol van het deeg en leg dit, verpakt in aluminiumfolie een half uur in de diepvries.
Verwarm ondertussen de oven voor op 180C en bekleed een bakplaat met bakpapier.
Snijd de deegrol in plakjes van 1cm dik en leg de koekjes op de bakplaat. Zorg voor voldoende ruimte tussen de koekjes, ze lopen erg uit.
Bak de koekjes in het midden van de oven in 10-15 minuten goudbruin.
Af laten koelen op een rooster, ondertussen een geweldige cappu, of latte maken en
Njoy!! ;-)
Kerstkoekjes.....of zomaar koekjes.....of therapeutische koekjes....je weet wel, bakken, iets maken, is een fijne manier van ontspannen...voor mij dan ;-)
Deze koekjes kunnen niet mislukken so DO TRY THIS AT HOME
Recept:
125 gram zachte boter
100 gram rietsuiker, of lichtbruine basterdsuiker
1 ei
100 gram bloem
25 gram kokos
1/2 eetlepel bakpoeder
1/2 theelepel zout
100 gram pure chocolade (fijngehakt) (>70% cacao) of chocolatechips
rasp van 2 sinaasappels
Bereiden:
Klop de boter romig met de suiker en roer vervolgens het ei erdoor.
Meng dit mengsel met de bloem, bakpoeder, zout en de kokos
Voeg tot slot de chocolade en de sinaasappelrasp toe. Meng tot soepel deeg, het blijft een beetje plakkerig.
Maak een rol van het deeg en leg dit, verpakt in aluminiumfolie een half uur in de diepvries.
Verwarm ondertussen de oven voor op 180C en bekleed een bakplaat met bakpapier.
Snijd de deegrol in plakjes van 1cm dik en leg de koekjes op de bakplaat. Zorg voor voldoende ruimte tussen de koekjes, ze lopen erg uit.
Bak de koekjes in het midden van de oven in 10-15 minuten goudbruin.
Af laten koelen op een rooster, ondertussen een geweldige cappu, of latte maken en
Njoy!! ;-)
donderdag 9 december 2010
Er is hoop want ik heb het.....
Er is hoop want ik heb het....
Of hoe een meisje van bijna 3 je hart verovert.
Op verzoek van de vader van Emilie (@kekmbdd) maakte ik afgelopen week 2 taarten. Bedoeld om het personeel van de afdelingen waar Emilie de afgelopen maanden behandeld werd te bedanken.
Na het lezen van z'n (gaston) blog over kanjerkralen had ik m'n thema te pakken.
De kanjerketting van Emilie moest op de taarten, zoveel was zeker..
http://www.vokk.nl/
Toen ik begon met het decoreren van de taarten, pakte ik de foto van de kanjerketting van Emilie. Al boetserend en plakkend realiseerde ik me dat elke kraal staat voor een handeling uit haar behandelplan...
Prikken, infusen, isolatie, bestraling, chemo, klotedag, topdag, punctie, sondevoeding....
Ik heb ze niet geteld, de kralen van Emilie, maar dat het er teveel zijn voor een meisje van bijna 3 moge duidelijk zijn.
Dankbaar voor m'n eigen gezonde kids ging ik s avonds naar bed.
Vanochtend stonden vader en dochter op de stoep....ik doe de deur open en een prachtig, levenslustig meisje wandelt m'n huis binnen.
Met in haar voetstappen een vader die de wereld voor haar overheeft.
Dolblij is ze met de taartjes...snoept heerlijk van de overgebleven marsepeinen kralen en kwebbelt erop los.
En ik, ik ben even stil, heel stil.
Hoe gedachtenloos leven wij? Hoe belangrijk maken wij ons kleine leed? Hoeveel zien we of willen we zien van het leed van een ander?
Ik laat me voor 2011 inspireren door Emilie, die tegenover me zat, me aankeek...
Er is hoop, want ik heb het!
Gaston, Emilie, jullie zijn een voorbeeld.
Tot slot: na een geweldig bezoekje ging EMilie rechtstreeks door naar t ziekenhuis voor een bloedtransfusie...bloed doet leven.....hoop doet leven.
Daarom een oproep: doneer aan KiKa...elk bedrag telt! Doen!!
Of hoe een meisje van bijna 3 je hart verovert.
Op verzoek van de vader van Emilie (@kekmbdd) maakte ik afgelopen week 2 taarten. Bedoeld om het personeel van de afdelingen waar Emilie de afgelopen maanden behandeld werd te bedanken.
Na het lezen van z'n (gaston) blog over kanjerkralen had ik m'n thema te pakken.
De kanjerketting van Emilie moest op de taarten, zoveel was zeker..
http://www.vokk.nl/
Toen ik begon met het decoreren van de taarten, pakte ik de foto van de kanjerketting van Emilie. Al boetserend en plakkend realiseerde ik me dat elke kraal staat voor een handeling uit haar behandelplan...
Prikken, infusen, isolatie, bestraling, chemo, klotedag, topdag, punctie, sondevoeding....
Ik heb ze niet geteld, de kralen van Emilie, maar dat het er teveel zijn voor een meisje van bijna 3 moge duidelijk zijn.
Dankbaar voor m'n eigen gezonde kids ging ik s avonds naar bed.
Vanochtend stonden vader en dochter op de stoep....ik doe de deur open en een prachtig, levenslustig meisje wandelt m'n huis binnen.
Met in haar voetstappen een vader die de wereld voor haar overheeft.
Dolblij is ze met de taartjes...snoept heerlijk van de overgebleven marsepeinen kralen en kwebbelt erop los.
En ik, ik ben even stil, heel stil.
Hoe gedachtenloos leven wij? Hoe belangrijk maken wij ons kleine leed? Hoeveel zien we of willen we zien van het leed van een ander?
Ik laat me voor 2011 inspireren door Emilie, die tegenover me zat, me aankeek...
Er is hoop, want ik heb het!
Gaston, Emilie, jullie zijn een voorbeeld.
Tot slot: na een geweldig bezoekje ging EMilie rechtstreeks door naar t ziekenhuis voor een bloedtransfusie...bloed doet leven.....hoop doet leven.
Daarom een oproep: doneer aan KiKa...elk bedrag telt! Doen!!
Abonneren op:
Posts (Atom)